dierbegraving 32 wp418, sp3.

Tijdens het onderzoek aan de Rotterdamsebaan werden meerdere dierbegravingen aangetroffen; een fenomeen dat we vaak tegenkomen. Meestal gaat het daarbij om paardengraven, want op het eten van paardenvlees rust al sinds de Romeinse tijd een taboe. Een van de paardengraven week af van de andere doordat de afmetingen van de kuil veel groter waren dan gebruikelijk. Waar de paarden meestal in een kuil gepropt worden, had men hier de moeite genomen om het graf zo ruim te maken dat het hoofd en de benen min of meer gestrekt konden liggen. Daarnaast is het heel bijzonder dat de hoefijzers nog aanwezig waren. Wat was dit voor een paard? En hoe oud is het? Op basis van de hoefijzers zou je kunnen concluderen dat het paard middeleeuws is, maar ook de Romeinen gebruikten al schoeisel voor hun paarden. Was dit paard, dat uitzonderlijk groot is, een strijdros en is dat de reden dat het met zoveel zorg is begraven? De komende maanden hopen we op deze vragen antwoorden te vinden. dierbegraving 32 wp418, sp3.