Asset Overview
Texto de Patrimonio Galego:
Comenzou a funcionar en 1904. É un muiño de tracción animal, empregado para moer a cortiza de carballo, tamén chamada casca, para obter o tanino con que curtir as peles. Ten unha pía circular feita con lousas de pedra e un eixe vertical de madeira, o fuso, que xira mediante espigos de ferro, un no chan e outro na trabe, que é a mesma do andar superior. Do fuso parte a guía, tamén de madeira, que atravesa unha moa de bordes dentados. Noutro extremo xunguíase unha mula cos ollos tapados. No chan pódese observar un sulco circular producido polo desgaste do camiñar do animal.
A Torre Lombarda está reconvertida en casa de turismo rural e o muiño de casca está recuperado e integrado no comedor, dándolle un encanto especial. Noutra sá consérvase outra moa dentada reconvertida en mesa